Bir zamanlar,
Ser verip sır vermezmiş insanlar.
Bir ateş ki, üzeri küllenmiş,
İçin için yanar.
Bir yara ki kabuk bağlamış,
İçin için kanar.
İşte öyledir sevdalar,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Şiddet ve kaba kuvvetin adı,
Medeniyyet olmuş.
İnsanlık ağlıyor, o gülüyor.
Bebekler ölüyor, o seyrediyor.
Her yer kan gölü, medeniyyet ölü.
Yuregınıze saglık sevgılı usdadım ...:)
Nereden çıktı bu gizli sevdalar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta