Çekip gitmekti,
Belki de tek hatası.
Bir gün çıka geldi,
Mayıs’ın ilk haftası.
Hepimiz şaşırdık,
Oturunca yanımıza.
Döndüm dedi artık,
Döndüm işte aranıza..
Hiç değişmemişti,
Onca seneye rağmen.
Hala yakışıklı, gençti;
Tam bir centilmen.
Söz düğümlenip gırtlağa,
Sordu “Elif nerde? ”
Cevap verdi, Ali Ağa,
Dedi: “bıraktığın yerde.”
Bir çırpıda gitti,
Görmek için Elif’i.
Onu eş yapmıştı,
Tanımadığı elin herifi.
Dayanamadı yüreği,
Duramadı daha fazla.
Sonra oda evlendi;
Sevmediği bir kızla…
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 26.1.2006 13:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/26/gizli-sevda-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!