Hani bir sevgilin vardı
Yedi sekiz sene önce,
Dün yolda rastladım
Sevindi beni görünce.
Sokakta ayaküstü
Konuştuk ordan burdan,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




bu bir şiir midir..
vallahi değildir..behçet necatigil değil kim yazmış olursa olsun hem de..
düz..sırsız..imgesiz..
bir ilüstrasyonun konuşma balonuna malzeme olacak cinsten bir monolog..
apaçıklığından dolayı hissi ya da fikri bir yorgunluğa uğratmaması da cabası..vakit kaybı..bir atımlık çıtır bile değil..
eyvallah..
@..
her okuduğumda ağlarım..
karşısında boynumuz kıldan ince..
Aşk şiirleri içinde bir şaheserdir. Şiirin Almancasını yıllar önce okumuş ve öyle haberdar olmuştum. Ayrıca S.C.Ö.'nün radyo programlarında okumasını da hatırlamaktayım. Şaire rahmet diliyorum. Güneri Yıldız
Aradan 7 yıldan fazla geçti ama bu şiir hep o eski yarayı hatırlatır. Ne kadar doğal ve şairane bir söyleyiş var.Ne diyebilirim şair yine beni anlatmış diline sağlık.
olağanüstü bir şiir..
Neden aşkların kaderi hep bu veya bu minvalde olur?
Hem sever hem sevilirken bu ayrılık neden olur?
Neden küllerinden yeniden doğmaz da sevdalar,küller kör olası çöpçülere süpürtülür?
Ve neden hep kadınlar selam söyler eski aşklarına,unutulamamanın verdiği azap veyahut mutlulukla(ya da her neyse..)
Unutmak gerçekten kolay mıdır? Yoksa Mihribanlar daha mı unutkan oluyorlar?
Bilsem sormazdım,sormasam bilmezdim....
Yüreğine sağlık Necatigil!
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta