Ey ruhumun sarp dağlarında yankı bulan!
Sessizliğin tenhalara dokunduğu vakitlerdeyim.
Gölgesine sığındığım karanlık bir zindan,
İçime ince ince sızan yokluğun ayazındayım.
Her nefeste firar edip yakarken yaramı,
Sonsuza giden bir yolun niyazındayım.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta