bir güzele bakmıştım
gözleri bir ceylan gibi masum
hem de kor gibi hârında kalbimi dağlayan
bir güzele bakmıştım
saçları bir kılıç misali yüreğime savrulan
Bir Cemre düştü gönül toprağıma
Gelişi kışı bahara çevirdi
Hazanda gül açtırdı ruhuma
Dünyanın gamze'siydi sanki gözleri
Nefesi Ab-ı Hayattı sol yanıma
ne var ki
tükendi sevilecekler...
Gökyüzünü, Ayı, yıldızları göremez olduk
unuttuk toprağın tevâzusunu
taşranın saflığını tezek kokusunu
Gözlerin diyorum
Bir uçurum gibi
Her gün gönüllü intihar ettiğim,
Yeniden dirilip
defalarca ölmek istediğim...
Gözlerinin hüküm sürdüğü bir ülke yüreğim
nefesinin kokusu yağmuru çorak sokaklarımın
Gel hüzünler büyümeden
yıldızlar üşümeden gel
alfabesi bozuk kelimelerin
bu yüzden yitirdi anlamını
kıvrımlı sarp bir yokuş çıkar gibi
nefes nefeseyim
nazarın ok misali saplanınca gözlerime
düşüyorum heybetinden
yapışsam ruhunun ormanında bir dala
belki tutunurum hayata
mevsimlerin değişmesi gibi bakışların
gözlerime değince ısınıp
çekince üşüyorum
her defasında bakışını düşürdüğün
yere dönüyorum
sen görmüyorsun
Ey Aşk;
Duy beni
Sütten kesilmiş bebek gibiyim
Herkes her şeyden memnunken
Ben bir tek şeyin özlemindeyim...
Sevgili;
ne bir akıl tutulmasının aksi hayallerim
ne de bir hengame de kaybolan çocukluğumun sesi
ruhum en alaca gecelere kanat çırpmakta
içindeki izindeki deverana gebeyim
sen sükuta yoldaş olalı dipteyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!