Gizli Oyun Şiiri - Enes Beytekin

Bu şehir bana çok büyük annecim
Hiç birşey göremiyorum ne kadar zıplasam da
Beni kucağına al baba, yardım et bana
Nerdesin, nerdesiniz, nerdeyim yalnız başıma?

Seslen, bari sesini duyayım lütfen seslen!
Ama nasıl duyarım ki bu gürültü varken?
Çok büyük binalar var baba, inan bana
Tanımadığım insanlar ve yüzüme gülen canavarlar var...

Ağlasam teselli eder misin anne, saçlarımı okşayıp...
Uzanabilir misin saçlarıma, gözyaşlarıma?
Ya sen baba, gezdirir misin beni sessiz ve uzun sokağımızda?
Bu bir oyun mu yoksa, olacak mısınız birazdan yanımda?

Bana masal anlatır mısın baba?
Uyuyup kalsam kucağında, götürür müsün yatağıma?
Kabusla kalksam sımsıkı sarılır mısın bana?
Bak uyandım yine ama yoksun, nerdesin baba! ?

Umudu öğretmiştin bana anne
İyi birşey mi diye sormuştum defalarca
Öğrenirsin demiştin, öğrenirsin zamanla

Kime sorsam ' Büyüdün! ' diyorlar
Ben ne zaman büyüdüm anne, ne zaman baba?
Biliyorum geleceğim yakında, çok yakında
Bekleyin beni biraz, gülümseyin bana

Biliyorum gerekli benim için, ama başarıcam!
Gurur duyacaksınız benimle Hakk'ın izniyle.
Ben dayanıyorum, sizde dayanın
Biliyorsunuz ki kalbim daim sizinle...