Ücra köşelerde gecekonduların,
Üzerine, sabahın sisi düştü,
Yıkık bir binanın köhne kapısı,
Demir kilitleri, kırdılar, açtılar,
Gecenin barut kokusu sinmişti,
İçerden onlarca insan sesi,
Çığlıklar halinde yüreğine doldu,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta