Gizli Mabetteki Aşk Şiiri - Edip Biçer

Fırat’ın yorgun sularının şahit olduğu aşkımın sahibi,
Avuçlarımın göğe senin ismini fısıldadığı andayım.
Zamanın sensiz sakat kaldığı uzun gecelerde,
Yalnızlığın son kurşunu, mutluluğun saltanatısın bende.

Aklımın tutsak,kalbimin özgür olduğu, SEN!
Kar örtüsünün yeryüzünü örttüğü uzun bir yoldayım.
Karanlığın nefesini yeryüzüne üflediği andaki ışığım,
Bu mutsuzluktaki son, sendeki ilk durağım.

Zalim suskunluğun, kilidini dilime vurduğu zamandayım.
Seni gördüğümde, boğazımda düğümlenir oldu sözcükler.
Yüreğimin sevgi nehrini kalbine akıtamadığım bu anda,
Bil ki ey sevgili: Seni, sensizlikte yaşamaktayım.

İnci tanesi bakışlarında eriyor yüreğimdeki buz dağları.
Sana anlatamadığım aşkımın önünde diz çöküyor çaresizlik.
Yüreğimin her çarpışında zikrediliyor isminin erdemi,
Anla ey yar! Bilinmezliklerde besliyorum sana olan aşkımı.

Limanına sığınıp, hayatın yalnızlık dalgalarından kurtulmak,
Hayalim! Mabedimde senin aşkını yaşamak.
Madem sensizlik dikili bir taşın gölgesinde uyumak,
Sevgili, isteğim. Sonsuzluk kapısında seni sonsuza dek yaşamak.

Eylül akşamlarının yalnızlığında araladın kalbimi,
İlk bakışının suskunluğu filizledi sevgimi.
Hayat denilen şarkımın güftesinin sahibi.
Seni benden almasın, ey ömrümün bam teli.

Tenha sokakların arasında yankılanan suskunluğumdasın.
Yakamoz güzelliğinin ışıltısında seviyorum seni.
Bir sevda yemininin ardındaki gizli nisasın.
Yokluğu var edenin emriyle, seviyorum seni.
Varlığın sahibinin izniyle, seviyorum seni.

05.02.2011
ADİLCEVAZ