Gizli Kalarak Gerçek Oldum..

Efsanelere yakın kırılmış soysuzlar adında
Yagmur damlaları benliğimin peşinde
Adım sonrası son nefesimin peşinde
Nefesinden bu denli uzak olmadım hiçbir zaman
Ismarlanmış tek gecelik bedenler
Kalem ucumu törpülemekte
Gözlerin..
Adımı söyler..
Mırıldanırım
Zamansız..
Eskilerden..
Yalnızlıktan..
Nedensiz(!)
Issız
Kalbin..
Günlük yaşamım duru ve yalın
Aslında her vakit aşkınla
Mahkemesi yok ki hayatın sesime kulak veren bile olmadı
Zalim kulları birer sahne önünde
Ellerinden geleni sergilemekte hayatıma karşılık
Yanılgım kör parmaklarımın hatası
Aykırı yasam felsefemın yaratıcısı
Nefret etmedım ben hayatın sundugu hıcbısıden
Ilık ruzgar tıtresen yıldızlar eslıgınde bedenıme sarkarken
Kalemım son hecelerinde...