Tanrı hazinesi sır oldu, bir hoş söz ile dile.
Sanmaki o cevheri, içi boş, sureti insan bile.
Aşığa dür’ü ledün devlettir,idraka kuş dili gerek.
Meğer Süleymana aşinayı arif, siret’i insan bile.
Muradı ilâhi, kulda zatını, öz ile cem eylemiş.
Kamil olan sükûtu burda, hal ile dem eylemiş.
Maşuk münezzeh aşktanda öte. Lütûf gerek.
Hilkate marifet ihsandır er’e.bilen gayrı gem eylemiş.
Kayıt Tarihi : 9.4.2005 10:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!