Gizli Emel Şiiri - Kadir Kandemir

Gölgemin karanlığı eşiğinde durdum ya
Tutsağında kaldığım ardın sıra matem ya
Gülemem ki, hülyada şu sensiz zamana ya
Bir yere varır mıyım onu bilmiyorum ya

Hicranın bıraktığı şu soğuk rüzgar var ya
İçimde dolanan buz gibi düşünce var ya
Fırtınalar esen şu sensiz baharlar var ya
Bir yere varır mıyım onu bilmiyorum ya

Yar, hasretine hiçbir can dayanmıyor ya
Kokun kalbime ağır ağır yerleşiyor ya
Parmak ucunda bir tek sana yürüyorum ya
Bir yere varır mıyım onu bilmiyorum ya

Bir hissizlik bulaşmış güzel bedenine ya
Ne vefa biliyorsun ne de bir hatıra ya
Görmedin, ekseninde sallanışlarımı ya
Bir yere varır mıyım onu bilmiyorum ya

Bu gizli emel, sanki hep hayal kuruyorum ya
Bu hayalden maksuda varır mıyım bilmem ya
Yürüyorum, derman yok, yolumuz uzun ya
Bir yere varır mıyım onu bilmiyorum ya