Gizli celse Şiiri - Hüseyin İhsan Sönmez

Düşler ülkesinin asrî çocuğu
sabahı sabırla bekle!

Berceste dizelere saklı, mülteci sözcükler
ışıktır, ateşböceklerinin sırtında gece taşınır
Yakındır, aklının ötesine yaklaş
güneş kederle ayılır!

Semboller ve yüzler!
Ah... O meşhur hezeyan!
Şair ki: her kıt`ada dilbaz küheylan
bu dağlarda nefes verince birisi
şaman ayininde gök tanrısı mı sayılır?

At yelelerinde rüzgârın efendisi çığıltı
sonsuzluğa çıkan cam patika
sessizliğin hüzzam beşlisinde muamma
tek celsedir, o da gizli açılır

Dil mahkemesinde gizliden gizli yargıçlar
gelenleri gök yolunda yargılar
Ah… Kayıplar!
Saklı… Kayıtlar!
Dikenli telleri geçince sırdaşın
sınır dışı büyücü, peygamber mi sayılır?

Yargıçlar bizdendir
ve ülkende, geceyi bitiren
ve ülkemde güneş kederle ayılır.

Dilbaz küheylan
İmgenin kuytusunda dizenin yüreğine
aşk ve sevgi yakışır.

Hükmündür; kamaşır göz, kapanır celse
seven buralarda kutsal eh birazcık deli sayılır