Gizli Bir Şiirim Ben...

Bir beyaz kâğıdın içinde
Kendine katlanmış
Gizli bir şiirim ben.
Uçlarım kıvrık,
Kâğıdım ince.
Kaldırıp dizelerimi
Baksan güneşe,
Önce harf harf solar
Sonra da okunmaz olurum…

Aklıma gelmişken
Söyleyeyim!
Bırakmayın beni
Korkunç hayal gücüne çocukların..
Çünkü onlar için ben;
Sonbahar rüzgârında iyi bir
Şeytan uçurtmasıyım…

Benden kâğıt gemi de olmaz vesselam
Suya dayanamam.
Üstelik de
Başka kat izini kaldıramam…
Bir şiirim ben kendi gizine gömülmüş
Ve yıllarca sarı küf kokusuna bürünmüş…