Hain, fesat ve eli kanlı.. bir, “GİZLİ GÜÇ!..” vardır. İslâm’ın; özellikle de İslâm’ın kılıcı, Türk milletinin bekâsının üstünde. Hiçbir zaman açıkça görünmüyor. Her yerde ve her şeyde… Sanki; eşyanın içine sızmış, atomlarına sonradan ilave edilmiş, kararlı ve dengeli bir elektron gibi!..
Her menfi, musibet ve zelil.. her kötü iş de, olay da ve fiilde.. “O, GİZLİ GÜÇ” daima ve hep baş rolde oynar. Doğumla başlayan ve ölümle sona eren.. her finalde!.. Bütün Müslüman’ların hayatını, adeta kuşatmış.. perde, perde; ilk öğrendiğimiz kelimelerle ile, bize musallat olur ve bizi adeta, kendi bildiği kendisine özel bir ninni ile büyütür.. gençlikte, oyalar.. yaşlılıkta, süründürür.. ölürken de, zillete büründürür… Ve de, Ahiret’imizi dahi, öldürür...
Eğer gerçeği teslim etmek gerekirse, kendi açısından vazifesini bilhakkın yerine getirmenin “ neş’esi ve gururuyla..” bizler, tabut içinde son durağımıza giderken.. o, adeta, arkamızdan bize; güle güle değil, “GULU-GULU!..” diyerek “EL SALLAR...”
Bu GİZLİ GÜC’ün hiç, boş vakti yoktur ve hemen gider, yeni doğmuş başka bir bebeğe musallat olur. Hem de, daha öncekilerden kalan birikmiş tecrübeyle, o; yeni doğmuş bebeği, kendisinin bildiği usullerle ve metotlarla, daha öncekilerde olduğu gibi, eğitmeye ve öğretmeğe, “YANİ; EĞİP, BÜKMEYE, GİZLİ GÜCÜNÜ!..” göstermeye başlar.
Doğulu ve en çok da Müslüman toplumların çocukları, işte böyle eğitilirler.. “görülmeyen bu negatif gizli güç; bu gizli el, bu gizli göz veya bu gizli mürebbiye..” tarafından!..
Sonuçta ise, fatura; hep, “Müslüman’ların; dinine, imanına ve şark kurnazlığı zihniyetine” çıkar. Sloganlaşır ve döner, dolaşır.. bir yaşam tarzı oluşturur...
Bu gizli güç; bazan gizli bir “EL” bazan, gizli bir “SES” veya bazan da, gizli bir “EĞİTMEN ve ÖĞRETMEN..” olur da yakamızı hiçbir şekilde bırakmaz. Aslında, gerçeğin öyle olmadığını çok iyi bildiği halde; yine de, yeri ve zamanı geldiğinde de, taşı gediğine koyar ve de sıralamağa başlar...
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta