Seni düşünürken,
Nadasa bırakılmış bir tarla yalnızlığı düşer omuzlarıma.
Biçimsiz, verimsiz bir düzlük görüntüsüdür ilk bakıldığında.
Onca hasattan sonra bir kenara itilmiş,
Düşmüş gözden.
Artık ne yapsa yaranamaz.
Artık payına düşen birkaç diken,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta