Seni düşünürken,
Nadasa bırakılmış bir tarla yalnızlığı düşer omuzlarıma.
Biçimsiz, verimsiz bir düzlük görüntüsüdür ilk bakıldığında.
Onca hasattan sonra bir kenara itilmiş,
Düşmüş gözden.
Artık ne yapsa yaranamaz.
Artık payına düşen birkaç diken,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta