Seni düşünürken,
Nadasa bırakılmış bir tarla yalnızlığı düşer omuzlarıma.
Biçimsiz, verimsiz bir düzlük görüntüsüdür ilk bakıldığında.
Onca hasattan sonra bir kenara itilmiş,
Düşmüş gözden.
Artık ne yapsa yaranamaz.
Artık payına düşen birkaç diken,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta