Bir pınar akar yüreğimin bozkırlarına gözlerinden,
Yeşillenir vadilerim alabildiğine.
Çatlaklarım emer suyu kana kana,
Susamışlığı gider.
Yepyeni bir insan filizlenip boy verir içimde.
Bin yıllık kurak sona ermiştir
Su yeşili bir sevdayla beraber.
Şimdi gör bak,
Şarap olmayı bekler üzümler asmalarda,
Yıldızdan beter parlar elmalar
Kan kırmızı gövdelerine vurdukça güneş.
Belki âşıklar oturur gölgesinde kayısı ağaçlarının.
Kayıt Tarihi : 23.11.2006 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)