Gizli bahar... Şiiri - Ahmet Toper

Ne yaparsam yapayım yok bu çıkmazın ilacı keskin dilde
Acısı en derinimde saklıdır belki de
Hayatına dair neyi varsa tomurcuğunu veren karanfilin
Pencerene bakan bitap bahçemde
İyilik adına bir şeyler yapmaya çalışmakta kendince
Eski bir anı bu senden kalan bana
Bu kırılganlığımdandır ki çaresizliğim hep senin yüzünden
Her gece düşüncelerim seni misafir ediyor evime
Her gece yoğuruyor en derin duygularıyla seni beynimde
Şeklini kendi vermek istiyor çat kapı gecelerime

Seni son bir kez görmüşken izin ver
Son bir kez izin ver boynuna sarılayım
Uzun uzun bakayım gül yüzüne
Doyasıya koklayayım tenini
Gecelere salayım sende hapsolmuş benliğimi

Yaz geldi bak bahçeme
Kış bitti de
Baharı es geçtim sessizce
Bu mevsimlerin bir anlamı mı olmalı?

Sıra sıra papatyalardan taç yaptım sana avluya koydum
Sıra sıra aşk doğurdum gizli baharda toprağa gömdüm