Gizli Ayrılık Şiiri - Hüseyin Yük

Binlerce sohbetin selamla başlar
Sevgiyle hoş görüyle selametle biterdi
Ne zaman ayrılık mektepleri kuruldu
Sen sınıfta kaldın sıralar doldu

Otubüsler kara devrildi
Bir aldatma aldanma şüphesi
Kocaman bir sevda dağını
Dinamitledi üstüne devirdi

Yenildin yenildi zar tuttun belliki
Hile olsa keşke ayrılıklar
Senin beni kırdığın
Benim yalancıktan ayrılalım dediğim

Seni bir gece vakti uzağa götüren
Kuşkusuz kuşkulu depresyonlarımdi
Yıllarım hasır gibi sarıldı önüme
Ne bu ev benim ne rahat minderler

Beni tüm soğukluğuyla ankara bekler
Üniversite yıllarım da sığındığım
Parkemle parklar da uyuduğum
Gençliğimin gençlik gelincik parkı

Ancak şimdi durum farklı
İçimin içini sen içmiştin
Benim şaraplara susamam nafile
Hangi alkol hangi su içimden eksilen
Seni tamamlarki...

Kaç sağanak aşk
Kaç güzel kadın
Kandıracak beni

Hiç bir el sendeki beni
Sülale kabile arkadaş kanki saymayacak
Ben asla seni unutturacak göz bulamayacağım
Unutamayacağım......