Gizli Ay Şiiri - Hüseyin Yük

Gizli ay Güneş doğarken gizlenirdin
Gece yıldızlarla bezenirdin
Gezerdin bazan hilal bazan dolunay olurdun
İman dolu yüreğinde hiç bilemedim
Hangi dindeydin

Seni tandığımda başak burcundaydı zodyak
Ekinlerde başağa durmuştu
Bir sahil kasabasında deniz bekardı martılar dişi
Ve biz iki kişi
Gördüklerimizi imzalıyorduk

Teninde kaç parmak izi bırakmıştı yaşam
Aşkların kanamalı, damarların yanıyordu hasretten
Ve sen ağlıyordun
Şalgama yüklüyordun öfkeni

Kaz dağlarını her aştığında
Çanakkale geçilmez oluyordun
Bir komiser seviyordun tabyalarda
Evliydi.Umutların tükeniyordu

Bir balıkesir almıştı aşkını bir asos
Erdemin eğitimciliğinden
Mahpuslara meslek öğretiyordu
Umutları tükenmişlere
Kadın yüzüne acıkmışlara gardiyanlara
Elif mahkuma hasan abiye
Bir gümüşü değil yüreklerdeki özlemi nakşediyorlardı
Yüzüklere kolyelere
Ç ok şey verdin hüküm giymişlere
Hükümsüz sayarak