Gizli Aşk Şiiri - Nevzat Dağlı

Seninle değişir mevsimler sanki,
Adını dilime alıverince.
Kışım bahar olur birden inan ki,
Yüzüme bakıp da gülüverince.

Bir mektup yollasan hasreti yırtar,
Dertlerim azalır, huzurum artar;
Sözlerin ışıtır, gecemi örter,
Nur doğar ışıksız kalıverince.

Dost bakışlarını özlemek güzel,
Özlemle yolunu gözlemek güzel.
Sevdamı herkesten gizlemek güzel,
Nazar değer belki, biliverince.

Karaman bilmiyor kime yanmışım,
Ankara’dan neden mahzun dönmüşüm.
Senin yarınmışım, meğer senmişim,
Her şey sen oluyor bölüverince.

Dağımda kar olup erimez misin?
Sevgi ırmağımda yürümez misin?
Nevzat’ı peşinden sürümez misin?
Belki de acırsın ölüverince

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Ankara- 1970