Gizli Şiiri - Veysel Soysal

Ben Bezm-i Eleste ettim yemini
Andım verdiğim sözümde gizli.
Yüreğime bezedim sırrın cemini
Hayatın cevheri özümde gizli.

O’nu her vakit zikreder, anarım.
Hay’yın ırmağından içer kanarım.
Pervaneler gibi dönüp, yanarım
Aşkın hakikati közümde gizli.

Sürümeye el vermez ki vakarım;
Aşkla kanatlanır göğe çıkarım.
Aşağıya ibret ile bakarım.
Mananın esrarı gözümde gizli.

Yerlerin bezeği gökte yazılı
Hak’kın varlığı şekte yazılı
Çiçeğin şekili kökte yazılı
Geleceğin sırrı mazimde gizli.

Benimle gelmez burda kalır sine
Yalın ineceğim yerin dibine.
Berzah açılıp, girende sin’e;
Kapımın açkısı kazımda gizli.

Göz kamaştıran yaldızlı cilalar,
Boşuna imiş o mali hülyalar.
Başıma gelen bütün bu belalar
Kendi bulduğum çözümde gizli.

Aklımı alan öyle bir buluş ki;
Tasam ile kurdum derin ilişki
Aman Allah’ım bu nasıl çelişki;
Derdimin dermanı sızımda gizli.

Gençliğimde türlü renge boyandım.
Her kul gibi kartalınca uyandım;
Vardım Hak’kın kapısına dayandım.
Kurtuluş sebebim gezimde gizli.

Gönlümün O’nadır, elemi-yeisi.
Aşk ile yanıp olmuşum eysi,
Şu bahtsızlığımın sebebi, Veysi!
Alnımdaki kara yazımda gizli.