—Ariflerin makamında-
-I-
Seni sevdiğimi gizleyemedim
“Elinden, yüzünden ayan” dediler
Vuslat menzilini gözleyemedim
“Gez akrep, arpacık çıyan” dediler.
-II-
“Dertler üzerine yürüdü toplu
Kara bulutlarla dört yanın kaplı
Yüreğinde sevda hançeri saplı;
Bu mudur içini yiyen” dediler.
“Bir tek düşlerini dostun bilmişsin
Gözünün yaşını kendin silmişsin
Sevdanla baş başa yalnız kalmışsın
Olmamış âhını duyan” dediler.
“Dedik ya -halinden her şey aşikâr-
Duruşunda çile, gidişinde yar
Bakışında sanki volkanlar kaynar.
Gözlerin ediyor beyan” dediler.
-III-
“Yar bazen türküdür gönüller yakan
Bazen bir ırmaktır mutluluk akan
Bazen dikenli yol; umuda çıkan
Bazen bir yıldızdır kayan” dediler.
“Senin sevdiğin yar aya eş gibi
Şirin’e, Aslı’ya öz kardeş gibi
Karanlığa doğan bir güneş gibi
Ruhuna ışıklar yayan” dediler.
-IV-
“Bir de Mecnun varmış; sevdaya düşmüş
Leyla’nın aşkının odunda pişmiş
O’nun feri ile nice yol aşmış,
Sahraları geçmiş yayan” dediler.
“Yiğit dağlar kadar derde dayanır
Yüreğim dağlardan yücedir sanır
Sevda anlatılmaz, bir çeken tanır;
Yiğidi kemiren, yiyen” dediler.
“Bırak soylu düşler kurmayı bırak
Sevda yetişmiyor; gönüller kurak
Bir ceylan bakışlı, bir deli yürek
Seni bu hallere koyan” dediler.
-V-
Dedim ki: “Varlığım; düşüm, hayalim
Bendeki sevdaya son verir ölüm.”
Güldüler: “Öyleyse biz ne diyelim;
Kaderine ram ol ve yan” dediler.
Kayıt Tarihi : 1.2.2011 01:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)