yürüyorum çıkmaz sokaklarında
sisli bir gece de İstanbul'un
esrik bir gülüş takınmış suretine
yedi tepeli ejderhanın gözlerindeyim
öylesine korkarken
yorgun bedenim siniyor
erguvanların gölgesindeyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
