Gizlenen Çiçek Şiiri - Ümit Alphan

Adını bilmek istemediğim,
Aynı kır çiçeğine takıldı gözlerim.
Az önce oyuncağını kaybetmiş,ağlamaklı.
Şimdi bulmuş,mutlu çocuk oluverdim.
Yani ağlıyordu tebessümüm.
Biliyor musun?
Ben onu çok özleyemedim.

Hatırlamak bile istemedim aslında,
Makinist mecburen sardı filmi arkaya.
Çok değil az önceye.
İki fasulye vardı baş rolde.
Hem de boncuk ayşe.
Öyle dolanmışlardı ki birbirine.
Rüzgarın her gün sevdiği,ıssız kırda
Kıskanmıştı oradakiler.
Bana benzeyen kimsesiz bitkiler.
Sonra final geliverdi aklıma...

Kırda kimse kıskanmasın diye,
Ot dostlar saklayıverdi sevgimizi.
Ben yine sahtekardım,aşk oyunları oynayan.
Üzerimde yangınlar vardı aşka
Hırsından parçalayacaktı hülasa.
Tam öpüverecekti ki,
Kafamı çevirdim sola,naz yaparcasına
İşte o çiçekti. göz göze geldiğimiz.
Bana göz kırpıp,konuşuverdi.
P.ştluk yapma,öp...
Ümit ALPHAN