Hep uzaklardan sevmiştim seni. Hep gizlenerek hep saklanarak ve hep ağlayarak sevmiştim seni.
Hep korkmuştum sana aşkımı anlatmaktan…
Tüm kır çiçeklerine söyleyebilmiştim aşkımı ama bir türlü içimi dökemedim sana.
Kalbimde yaşatmıştım seni, senin güzelliğini…
Kalbim isyan etse de bu kadar çaresizliğe yine de seni hiçbir çiçeğin, hiçbir gülün giremeyeceği yüreğimin en derin köşelerine gömmüştüm. Çünkü mahkumdum seni kalbime gömmeye. Çünkü sen bana uzaktın yüreklerden uçuyordun.
Hoştun güzel kızdın.
Allah kahretsin
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta