Gizlem Şiiri - Leyla Özercan

Düşlerin kokusu,buram buram genzimiz yakan
Düşsediklerimizin ışığı,pırıltısı yüreğimizi ışıtan
Anılarımız birer yıldız gökyüzünde; bir yok olup
bir beliriveren.
Sevdalarımız bir ayna,baktıkça hep kendimizi
gördüğümüz.
Kısır bir döngü kimi ilişkilerimiz:bildiğimiz
ama kurtulamadığımız.
Ezgilerin yürek parçalayıcı tınısı,dinledikçe
yaşamaktan beter olduğumuz.
Rüzgarın ılık fısıltısı çok uzaklardan getiren,
yaşadıklarımızı bugünümüze.
Dalgaların işveli dokunuşu ruhumuzu esir eden
geçmişe,yaşananlara…
Bir gökkuşağı umutlarımız,renkleri asla azalmayan
Yağmur bereketi dostluklarımız,
kokusunu içimize çektiğimiz doya doya.
Kuş cıvıltılarının sevecenliğinde iç kıpırtılarımız.
Güneşin ilk ışıklarınad umutlarımız
Birbirine eklediğimiz inci taneleri anılarımız
Kocaman bir kolye boynumuzda
Yaşamaya dair yeni bir ışıltı,incinin pırıltısında
Yaşamaya dair yeni yıldızlar
Gecenin karanlığına direnen mehtap örneği.
Yaşamak,tüm karanlıkların eksenine bir ışık topıu
Ve yaşamak bir aydınlık sarhoşluğu,
tüm karanlıklara inat! ...

(Ankara)