Gizildaş Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Gizildaş

Gözleri ala bulutum,serçe tonum
kuş cıvıltım, tan sesim
hasretin her tonunu, her rengini kuşananım
kanat seslim giz emdim...sendim...
Nokta kadar yorgunsun biliyorum
boşa giden cümlelerin sonunda çalışmaktan
umuda dair cümlelerin...
gerçek dışı dualar gibi sömürücü cümlelerin...
Sönmüş umutlardan gözlerinde kalan görüntü
künyesi küllü, eskiz belki zıkkım gözlerin...
belki tohum, belki ateş damlası gözbebeklerin...
gözlerin ki,yeraltı sularıyda yeryüzünde...
Yeşilin bahçesinde iki sarı yapraktı mahsun
düşeyazan...
Akşam moru, gül kurusu iki dudak
kızılca kan kusacak
iki el olacak bir öpüşü avuçlayacak
kandan başlayan bir yürek için
bir tohuma dölyatağı vermek, irkilmek için
bir su çekirdeğini ateşin toprağına ekmek için
tir tir titredi dudak
açıldı kiprikler yıldız gibi kaydı gitti gözbebeği
öylesi giz emdi...

26.Haziran 2016