Bir perde aralandı
Ardından
karanlıklar çöküverdi
Bir ışık gibi
Bir şeyler fısıldadı
Ve yürüdü...
Yüzünde sevinç ve merhamet
Şefkat ve sevgi yoktu
Gözleri;
Bir türlü doğamayan dolunaydı
Kini acısı ve nefreti
Okunuyordu O masum, O sessiz
Çekingen gözlerinden
Bir ışık gibi
Bir karanlık aydınlandı
Bir yol çizildi önünde
Bulutları simgeleyen,
karanlığın aydın
Siyah perdenin ardından
Birilerine
Işığıyla, ruhuyla, benliğiyle
Bir şeyler fısıldadı...
Kayıt Tarihi : 10.12.2008 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enis Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/10/gizil-guc.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)