Gizemzâdem Şiiri - Burhan Kadah

Yokluğun var bu şehirde
Varlığınla ket mi vurdun.
Gizemzâdem,söyle nerde
Gökyüzüne taht mı kurdun
 
Kadîm Çilem, bitmez tasam
Hasret doldu gönül kasam
Bir an olsa da uzansam
Kaf dağından uzak durdun.
 
Düş eyledin zaferimi
Aşka doğru seferimi.
Boşa yordum askerimi
Yıkılmadın, taştan surdun
 
Gözlerinde bitmez hüner
Sanki Gökten şavk-ı fener
Sanma ki bu ateş söner
Gölgeme Şems gibi nûrdun
 
Su misali, hoştur gayet
Sesin ile Terennüm et
Yoksa o gün Öfken şayet
Can evime hep huzurdun

Benzer idin bir ceylana
Yürekteki heyelâna
Şâhâneydin Müptelâna
Ne hataydın ne kusurdun
 
Handelerin ki herkese
Sevda üzre son vesvese.
Tebessümün can vermese
Meftûnunu zor bulurdun
 
Anlatılmaz bir ifâde
İksir gibi çeşm-i bâde
Nâr-ı aşka açar perde
Göz denilen berrak yurdun