Gizemli Sevda Şiiri - Sabiha Serin

GİZEMLİ SEVDA

Anıyorum maziyi yüreğim dağlanıyor
Kırdın kolum kanadım ağlıyor yanıyorum
Sözlerin yalan dolu inanıp kanıyorum
Sanıyorum hayalin yanımda öpüyorum

Silinmez ne hikmetse yüreğimde izin var
Dar geliyor şu dünya sensiz hiç yaşanmıyor
Kar yağdı saçlarıma hasretin çekilmiyor
Bedenim solduğunda başucumda ağla yar

Soldu hep bahçemizde ne gül kaldı ne çiçek
Gizemli gecelerde gözlerim yaşla doldu
Çok mu zordu gelmedin bu nasıl uzak yoldu
Oldu bitti diyerek bitmez aşk hikâyesi

Unutmayı denesem bu sevgi beni bağlar
Dağlar kor ateş gibi yüreğimi kavurur
Çağlar şu yüreğimden yakarım bin bir ağıt
Bakarım tek resmine gözlerim sana ağlar

SABİHA SERİN

Not: GÜLCE EDEBİYAT AKIMI (Çaprazlama Nazım Türü)