Gizemli Şehir Şiiri - Nevin Gökçe

Yedi tependen, yedi güzel çehrenin seyrine dalmalı,
Gizemini anlamalı İstanbul ve mısralarca anlatmalı.

Ey kutlu şehir, dolaşılsa tarihinin dilimleri;
En çok Fatih yaraşır sana, bir de onun erleri!

Uğraklardan birisisin, Nur’a vuslat seferinde,
Hakk Nebi'ce müjdelendin, bize miraç gecesinde.

Atlar denize, gemiler dağa sürüldü fethinin sevdasıyla,
Burçlara tevhit sancağı dikildi, Allahûekber nidasıyla.

Nice evliya, şüheda, yamaçlarına taht kurmuş.
Rumeli Hisarı'na Fatih, Resul’ün mührünü vurmuş.

Sanatı sözsüz anlatıyor o haşmetli yapıların;
Göreni hayran bırakıyor camilerin, sarayların.

Her tependen minarelerin semaya doğru uzanır,
Dalga dalga ezanların 'kurtuluş müjdesi' haykırır.

İhtişamının aksi vurur boğazının sularına.
Seninle sevdalanılır insana, doğaya, Yaradan’a.

Yurdundan göç edene sen en güzel gurbetsin,
Onca insanı barındıransın; bereketli, cömertsin.

Arasak tüm cihanı bulunmaz eşin, menendin,
Osmanlı senle yüceldi, sen onunla gönendin.

Üç kıtada hüküm sürmüş adaletin menbağısın,
Medeniyetlerin beşiği, kıtalar arasında bağsın.

Karanlık çağ kapandı senin feth-i mübininle,
Hâlâ ümmetin başkentisin, müminlerin indinde.

Manevi ikliminle huzur verirsin İSLAMBOL...
Duacıyız Rabbimize, ebedi İSLAM'ın ol!