Gizemli Ormanlar Ülkesi Şiiri - Ayşe Oktay

Dokundum ağaçlarına
Dalları uzandı göğsümün en derin kuytularına
Baktıkça serinlik veren yeşili her yaprağın,
Her dokunun her çizgisi
Baktıkça masalımsı bir uçuşla
Alıp götürdüğü doğrudur
Beni sırlı baloncuklar ormanına.
Orası gizemli ormanlar ülkesi
Sır baloncukları var iç içe
Her birinde heyecanla koşuştururken
Oturuveriyoruz serin bir ağaç dalına.
En sevdiklerim benimle.
Bir de o var.
Baktıkça çözüldüğüm, dağılıp yok olduğum
Sihirli suratı hissediyorum tenimde.
Sıcacık nefesi,
Hayat boyu yanımdaymış gibi.
Elleri var gizemli ormanlar ülkesinin
Dokundukça büyüsü siniyor içime.
Şeffaf balonlar dizili ormanların içinde
Birlikte oturuyoruz baloncuklarda ve o yanımda.
Baktıkça gözlerinden pınarlar görünüyor.
Elleri güneş kadar sıcak.
Yüreği bulutlar kadar naif.
Sesi kalbimin derinliklerinden çıkıyor.
O, ben ve ağaçların…
Bir oluyoruz, bütün oluyoruz, karışıyor enerjilerimiz.
Konuşmadan anlaşıyoruz.
Hep birlikte seni arzuluyoruz. (5.30)