Gizemli Kadın Şiiri - Tarık Eymen Atalay

Sana dün gece bir şiir yazdım ve sonrada ağladım kadın.
Sana ağladım, bana ağladım. Hıçkırarak bize ağladım kadın.
Sen hiç her gecenin koynuna alkolle girdin mi?
Yalnızlığını da bir kambur gibi taşıdın mı kadın?
Sen neden benim en büyük yanlışım oldu ki kadın.
Aslında sen isteseydin hiçbir şey böyle olmazdı.
Sevişirken yastığı sulayan gözyaşlarımı yalasaydın,
Gözlerime hapsettiğim tımarhaneyi görürdün kadın.
Ey kalbimin bastırdığı şehveti ruhunun orusbuluğuna gizleyen kadın;
Şu an şimdi, o çocuksu ama cocukluğu yağmalanmış gözlerin,
Gelip durur karşımda ve bende oturup sessizce ağlarım.
Şiirlere sığındım bunu da sen anlamadın kadın.
Hayat aşkta dahil hayatın sırlarını açıkladığında
Dön bir kere şiirlerime bak, anlarsın;
Bu kentte fuhuşun adı neden aşk ve kadın..?