Tatsız bir hatıranın günebakan bir gölgesi

Sıcak bir otobüste , buz tutmuş bir kış gününde
Ordaydın, kahkülün kapatmıştı yüzünü göremedim seni
Anlıyorum,hissetmeye bile kalkmadın ipsiz sapsız sevgimi
Duymuştum sözlerinde,kendi halinde takılan sıradan bir çocuktum gözünde
Bitmişti benim için hayat
Gitmişti bulmayı umduğum huzur
Dünya gizemliydi fakat herşey serilmişti gözüme açık seçik
Yine kelimeler yarım kalmış yerin dibine gömülüp çürümeyi beklemişti
Bekledim ve geri gelmedi
Bende yazmaya başladım huzursuz bir perşembe sabahı
Akşamlara dayandım yüreğimdeki yara izlerini sakladım
Gittim , bıraktım üstümdeki boş yeminleri, hayata döndüm çıkardım ruhumdaki zincirleri
Aramaya koyuldum dünyanın gizemini