Gizemli Gitmeler Şiiri - İbrahim Uğur To ...

Ne sendin giden ne de ben
Bendeki sendi çekip giden
Bana ait ne varsa dünden kalan
Kalbimin buzulundaki sönmez yangına atan
Bendeki bendi bana hiç aldırmayan

Alışkınım ben nasıl olsa
Uzanıp tutamamalara
Gözlerinde alabora oluşlara
Haykırdığım halde
Sesimi bir türlü duyuramamalara
Alışkınım
Gül dalında güle hasret kalmaya

Sevenler gidiyor, kalanlar hasreti çekiyor
Bu mahalleden hoşnut olmayan sakinler
Öteki köye göç ediyor birer birer
Sevilenler gidiyor, kalanlar gözyaşı döküyor

Bir tek can terketmiyor bu bedeni
Bense, çekmeye devam ediyorum
Göz göze iken hasreti

Aldırma sen
Bendeki bu (z) amansız gidişlere
Göz pınarlarımda bir sağnak olsa da
Gizemli bir gülümseme olmalı yüzünde
Ve her daim bir güneş gönlünde
Günler, aylar hatta mevsimler kaybolsa da
Batmayacak bir güneş doğmalı gözlerinde
Ben senden giderken...

23 Ekim 06
İzmir