Gizemli Şiiri - Önder Güner

Öyle bir gittin ki bu şehirden
Sanki şehir bendim de benden gittin hiç beklemeden,
Karanlığa boğulmuştu oysa her yer
Öyle aydınlık bir hava yoktu bu şehirde
Sen giderken benden
Uzaklaşan her adımda
Seni görmek zorlaşıyordu
Gözlerim onca yüz içinde seni arıyordu
Her ayrılık gibi değildi bu bir gizemli havası vardı her anın
Aldığım nefes içimi yaktı ufukta kayboluncaya kadar
Sana el sallayamadım ardından
Koşamadım peşinden dur gitme dercesine
Doyamadım sana sarılmaya
Oysa sen beni her hangi biri gibi selamladın ve gittin
Kim bilir ne zaman görürüm seni
Hangi sokakta çıkarsın karşıma
Hangi köşe başında beklerim çıkagelmeni
Bütün gizemliliğinle gittin
Şimdi seni unuttum sanırsın
Oysa bilmezsin sana kelimelerin
Nasılda güzel ve bir o kadar gizemli yazıldığını
Şimdi düşlerimde bir sen var
Ne senden az nede senin kadar
İsyan etmek gelse de içimden yollara
Bilirim seni benden ayıran o yollar beni sana
Elbet bir gün bağlar