Aydınlığın karanlığıdır gölgeler
Hiç yaz gecesi olmayan kaçak bir ayın
Ele avuca sığmayan
Hatta ve hatta sonsuzluğa uzanan nurları gibi
Dokunmak ne mümkün
Arkasından koştukça kaçan bir çocuk gibi
Kelimeler yorgun, kalbim donuk
Ve satırlar yıpranmış
Zaman, esen bir yel gibi ürpertiyor
Soğuk bu gece yorganım, yüreğim soğuk
Penceremden süzülüyor rüzgar
Tenime ilişiyor usulca
Yeni bir sokak keşfettim
İçini kusmuş gibi, resimlerle dolu duvarlar
Issız gibi biraz kendi halinde kaldırımlar
Kimseler uğramamış belli
Kirlenmemiş hala yerdeki taşlar
Aydınlık gökyüzü, görünmüyor burada kara bulutlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!