Gizem Şiiri - Ersan Sarıkaya

Sözcük
-ki o daha yazılmadı-
mevsimi olmamış ömrümü anlatabilsin
kişi
-ki o daha doğmadı-
yaşadığım acılara katlanabilsin
kahkaha
-ki yakında-
inecek zulmün suratına
zemherinin sabah ayazı gibi
sevda
-ki onu bilirim-
yaşama sevdalıyım çünkü

sen

uğruna baş verilen kimi erdemlerden yalnız, ama yalnız birini kavradığında, geriye dönecek, benden ayrı geçirdiğin günleri bir de benimle yaşayacaksın. Omuzlarına binen yük ezecek seni. Bir kağıt parçası kadar anlamsız, hayat denen rüzgarın önünde uçuşunu izleyeceksin. Ve günahlarının bedelini ödediğini sanacak, avunmaya çalışacaksın. Sonunda hesap sorulmaya, anımsanmaya bile değmediğini anlayacak; işte o an yaşamaya başlayacaksın. Ama yaşam sana uzaktan, çok uzaklardan el sallıyor olacak......

ölüm
-ki onu asla kimse öğrenemeyecek-
bana ÇİRKİN KRAL’ın gülüşüyle
gelecek
düşürüp peşine götürürken beni
tüm erdemler başını eğecek
..............................

(Ocak 88)