Giz Kırığı Şiiri - Haydar Güner

Sürgündeydi kelimelerim,
yüzüne değmekten çekinen bir bakış gibi.
Sokağın en tenha yerinden geçiyordum—
arkamda eski bir gece,
önümde kayıp bir adresin yankısı.

Gölgene sığınmak istemedim hiç,
ama hep oradaydım.
Bir sızı gibi
kırık bir camın ucunda,
göğe bakan bir çocuğun ellerinde
saklı bir dua gibi bekledim seni.

Adını bir rüzgâra emanet ettim.
Hangi dağdan dönersen dön
sırtında taşıyacaksın bu uğultuyu.
Ve gözlerinden düşen her uykusuzluk
bir yıldızla çarpışacak benim gecemde.

İçimden kopardığım bu yangın
ateşiyle değil, külleriyle büyüdü.
Bir uzaklık yazısıydı—
her harfi senden eksilen,
bir ezber unutuş,
bir suskunluk ırmağı.

Sakın geri dönme
olmadığın hiçbir yere.
Gittiğin her yerde
ben kalırım.
Adı anılmayan bir şiir gibi—
yarım...
ve giz kırığı.