Giz Açıklanmayı Değil Fark Edilmeyi Bekler
İçim sağır olmuştu söylenenleri duymuyor hissetmiyordum. Suskunluğumun sahip olduğu kelimeler, dilimin sahip olduğu kelimelerden daha çoktu. Gövdesiz ruhlar gibi dolanıp duruyorlardı. Göçebe yaşıyorlardı, beynimle dilimin arasında. Düşünce kelimelerim eylem kelimelerime söz geçiremiyordu. Derin gölgelerle gizlenmiş cümlelerin mateminde beklemeye geçmişlerdi.
Çoktan kapanmış yaralar, hiç açılmamış gibi tekrar tekrar kanıyordu. Uğrunda savaştıklarımız ise çoktan yok olmuştu. Çukuru görmeden yuvarlanıyoruz, dipsiz kuyulara. Hayatta kalmak için tutunmaya bile çalışmıyoruz. Konuşma balonları havada patlarken sessiz çığlıklarla etrafa dağılıyor.
Açılan çukur mezarımız olurken yaşadıklarımızdaki giz ile gömülüyoruz, anıların ve hayallerin yumağı ile. Mezarımız kazıldığında boş çıkmasın diye.
Tamamını Oku
Ağır travmalardan sonra toparlanma sürecini anlatıyor gibiydi yazı... Her ne kadar 'teslim olunmuş' izlenmimi veriyorsa da zamana...
Etkili, 'yaşamın gölgede kalan yanlarını' çok güzel anlatmışsınız Fatma(Deniz) Hanım... Tebrik ediyorum..
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta