Giz Şiiri - Gürcan Günay

Gözden ırak gönül mahzenlerinde sakladım
Dayaklar vurdum kapılarına bir biri üstüne
Esirgedim seni uçan kuştan kem gözden
Aşkını yıllanmış şarap gibi yudum yudum içtim
En koyusunda gizledim kara gecelerin
Ay ışığından bile sakındım solmasın diye
Buğulu sesin bir benim kulaklarımda çınladı
Müeebbete mahkum ettim seni gözlerimde
En koyusunda sakladım da kara gecelerin
Seni saklayan karanlıktan bile kıskandım
Sırtlanlar uludu sabahlara dek gönül kapımda
Aç kurtlar kemirdi senle dolu düşüncelerimi
Seni sır gibi en derinlerimde gizledim
Nazlı bir orkide gibi büyüttüm yüreğimde
Kimselere göstermedim kimseler bilmedi
Hep sakladım ömre bedel bir sır gibi içimde
Sen bile bilemedin bendeki esaretini
Bir günah gibi taşıdım sana olan hislerimi
Yıllarca asırlarca ezildim altında bu yükün
Acılar çektim... Üzüldüm... Hırpalandım...
Gömsem de seni ruhumun zindanlarına
Unutmadım... Unutamadım...