Nasıl ki düşersen sevdaya
Nasıl ki bir kıvılcım çakarsa
Alevlenip tutuşursa
Nasıl ki eskimeyen
Yenisi olmayan...
Seni sana kim anlatır o zaman
Sende seni sorgulamayan
Bilmeyen, anlamayan
Ya kim sorar seni sana
Ellerindeki sevdayı tutamayan...
Köprüler kuralım kelimelerden
Ve yıkalım
Altında kalalım sözcüklerin
Yıkılalım
Yıktıklarımıza, yıkıntımıza bakalım...
Umalım yaşamayı sonsuzlukta
Dünyayı güneşe satalım
Birbirimizi tanımadan sevelim
Tanımadan öldürelim
Kendi ölümüzü kendimiz gömelim...
Nasıl ki üşürsen titreyen yazda
Tutkun olan ılık rüzgarla
Sarılırsan cehennem sıcağına
Nasıl ki sönmeyen
Ve bir daha yanmayan...
25 / 08 / 2002 01:17
Özgür KöktürkKayıt Tarihi : 12.2.2005 14:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!