Giz Şiiri - Mizgin Akyüz

Babamın saçına hiç değmemiş elinde saklıyım ben
annemin ağlayamadığım omzunda
dünyanın hiç doğurmamış rahminde!
yüreğime hiç değmemiş sevgilerde saklıyım ben
herkesin muhakkak bir gün tasarladığı intiharlarda
hiç yürünmemiş yollarda ve dehlizlerde
boşluğun bile yerini bilmediği derinlerde saklıyım ben
kervanların hiç uğramadığı kuyuda
hiç geçilmemiş çöllerde saklıyım ben
içinizde haykıramadığınız çığlıklarda
yazılmamış öykülerde
yaşanmayan pişmanlıklarda saklıyım ben
ölümün sessiz soğukluğunda
bir hastane odasının karanlığında
bir korkunun çıkmazında
bir resmin hatırasında
bir savaşın siperinde
ve en çok
içimdeki küçük kızın yaralı ruhunda saklıyım ben
zamandan mekandan ve kendimden izafi
saklıyım ben
varmak denen şafağa kaç adım kaldı ki
ölümün soğuk nefesini duymaya
korkularımdan bir pelerin yapıp taktım
ki saklı olan şafağa ulaşmaya