Giz Şiiri - Özlem Süyev

Doldurulamıyorsa,
Akan günlerle yaşam
Ve sonsuz bir sessizlikte
Dönüyor gibiyse her şey,
Her an başka bir “an”ın içinde,
Yeni bir anı yaratıyorsa,
Yaratılan sonsuzca... sonsuzca... sonsuzca
çoğalıyorsa,
Sen, her an parıldayıp sönen,
Söndükçe, parlayan bir ışıksan,
Sonsuz bütünde bir zerre olan,
Ve hatta o bile olmayansan,
Ruhunun uçtuğu diyarlarda,
Yoksa evrenlerin sınırları,
Kaybolmuyor ama bulunmuyorsan da,
Bir gizem denizinde
Yol alıyor ve rüzgarlara
Yelken açamıyor ama

Her an her yerde olabiliyorsan
Minicik bir kalple
Yürüyebiliyorsan
Kainatın minicik bir gezegeninde,
Farkında değilsen yüceliğinin,
Sadece yürüyor,
Kalbi yüreğe dönüştüremiyor,
Onunla bakamıyor,
Düşünemiyor ve hissedemiyorsan,
Sonsuzluk denizlerinde,
Aşkın özünden doğan
Ama minicik bir gezegende
Öz'ünü yitirensindir...
Bulmak için aştığın dalgalarda
Boğulmadan yüreğin,
Onun sesini duyman gerekir
- ki Öz'e ulaştıran frekansın sırrı,
O seste gizlidir.
Aşkın Kanatları "Aşk Lirik Bir Şiirdir" kitabımdan...