Giz Şiiri - İbrahim Arslan 4

Sabahın en huşu kokan saatinde,
Bir giz doluverir sineme.
Yıldızlarla yoğurulmuş,
Seher yeline tutulmuş bir nimettir​ gizim.

Kâh dolunayı izler
Kâh ufka dalar çizerim cemalini sineme.
Gökyüzünü kağıt, bulutları mürekkep bellediğim,
İnce ince nakşettiğim asumandır gizim.

Ellerim titremez ama terler,
Yüreğimde bir o kadar coşkun histir gizim.
Gönülden gönüle bir yol vardır der ya türkü,
Benim türküm de ona akar sessiz ama hürdür gizim.

Yüklerim yüreğimi sırtıma,
Yürürüm göz kapaklarının ufkuna,
Dikenler batsa da turab ayaklarıma,
Kanarım toprağına iz olurum gizimin.

Yaslanırım aşka mihenk bir ağacın ağuşuna,
Bir el okşar saçımın tellerini,
Nur fısıldar kulağıma,
Varlığı enfes derecede mukaddestir gizim.

Seyreylerim cemalini aşkla,
Muhabbeti bahar güncesidir gizimin.
Elleri ellerime kavuşacağı gün,
Dünyamı cennet edecektir gizim.

Sev dedi gönlüm, tutun bir kez daha,
Hep paslı çıkmaz ya yürekler,
Son kez el uzattım elhamdülillah,
Şükre niyettir gizim.

Manası, adı bendedir bu gizin,
Lisanı tercümesi yoktur bu hissin,
İbrahim'i kim nasıl bilsin,
Sükunetin ardı huzurdur gizim.