Giz Şiiri - Arif Naif

Biliyorum öldük
Yaşamaya iten şeyler de öldü
Bitmesine üzüldüğümüz şarkı gibi
Yeniden dinlemekle aynı şey değil
Bir şarkı yaşadık ve bitti

Başlamak istiyorsun ama neye?
Son olduğuna inanmıyorsun
Kara gece çökmüş gibi yüzüne
Aklımda olan yüzün değil
Bir şarkı yaşadık ve bitti

Dünya büyük aşklarla dolu
Biz o küçücük kırmızı noktaydık
İpsiz sapsız sokağın sonunda
Bazen avuç içinin kenarında
Sen şu an çalan şarkıydın

Ülke sınırlarında kalmalıyım
Okyanus aşmak delilik olur
Yaşıyorken biz de deliydik
Kokun uykumu getirse de
Sen şu an çalan şarkıydın

Bir gün bana çok gülmüştün
Kırgındım sana, hatırladın mı?
Kapı aralığında seni izliyordum
Şiir insanın iç dünyasıydı
Sen şu an çalan şarkıydın

Yaşamak çok sert ve küstah
Ama kalp acıyı kaldıramazdı
Manzaramın ortasına bina diktiler
Pencerem sana, güneş bana doğru
Sen şu an çalan şarkıydın

Biliyorum öldük
Yaşamaya iten şeyler de öldü
Su, bu sıcakta buharlaşır
Ölüm tam bu anın içinde var
Gözlerimiz kapalı
Ellerimiz sarmaşık
Burası en güzel yeri
Bitmiş hüzünlü bir şarkının.