GİZ
İndi perdelerim el değmeden
Sırlar ayan oldu selamsız
Yüzler göründü zahir âlemde
Ruhları bedenlerinden azade
Gözlerinde umutları ziyada
Yüzleri gülümsüyordu asılsız
Kollar kanat olmuştu göklere
Bir ziyadan diğerine konuyordu
Kimi karanlığı bürünmüştü üstüne
Alev saçıyordu susamış al teni
Gittikçe ürkekleşiyordu cesur bakışlar
Umudun sabırsızlığı tüketiyordu ferini
Yıldızların falı fısıldıyordu son çare
İnsan gibi insan aranıyordu sadece
Ruhlar aksediyor ancak cürümü kadar
Her düşünce bir kıvılcım düşlerde
16.09 26.01.2011
Ankara evim
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
esti bir an işte hayaller içindeydim
Sonradan anladım, haklısın.
Artık etrafımızda insan görebilmek oldukça zor.
TÜM YORUMLAR (1)