Giyotinin Ağzında Şiiri - İsmail Neriman ...

Ödünç versem kendimi
Hüzne banılmış kelimelerimi
Ayıklar mısın
Ayıkmam için

Sonra tuvalime dokunsan
Boyasan diyorum
Allah'ın boyasıyla

Emanet aşklarımı defnedip
Er kişi niyetine
Us
Ulca
Bakiyemden tutup
Sersen güneşe
Yanık kokusu
Duyulur
Günahlarımdan

Giyotinin ağzında
İmgelerim
Gözleriyle öpüyor
İns
Anlar
Anlar mı
Kalanlar
Gidenlerin ardından

Sevdiğim kadın
Sıyrılmış bileklerine kadar
Kolu
Uğurluyor
Bakınca anlıyorsun
Gözlerinden

Gözler münafık değil demişti
İçimdeki derviş

Üç-beş kitap aldım
Raftan
Okumak lazım bir de hayatı
Yan
Masadan