Giyotin'li ve şırıngalı şiir

damarlarıma aşırı dozda şiir enjekte ettiğim
benliğimden arınan ruhumun keşmekeşinde
çıplak kelimelerim birer birer intihar ediyor
aykırı anlamların secde ettiği düşlerim
şiirsel orgazmların eşiğinde faili meçhul
cinayetlere kurban giderken
gözlerinin arasına bir darağacı kurup asıyorum kendimi
kırmızı ölümler giyiniyorum,
ölümünü seven celladınıda sevmeli diyorum
bu gece ölü doğmuş hüzünlerden öte(nazi) istiyorum

(öte)lenmiş düşleri (nazi) kamplarında
tecavüze uğramış bir kadının
tanrılara yardım ve yataklık yapan gökyüzünün unuttuğu
yeryüzünün tanımadığı bedeninde büyüyorsun
tanrı olsam kıskanırım acılarını
doğuştan kanamalı bir varlığın
kanayan yaralarını böylesine sevmesi olağandır diyorum

dibe vurmuş acılarının iflah olmaz tanrısı oluyorsun
vahiy gönderdiğin peygamberin oluyorum
secde edip yüz sürüyorum yaralarına
ayet ayet okuduğum bedeninde kendime dönüyorum
ve sen artık kendi günahlarından beni yaratıyorsun
tavaf ettiğim belinin kıvrımından eğilip şarap içiyorum
avuçlarının içinden yaşamın kaynağını sunuyorsun bana
artık hiçbir sevap aklamaz bizi
biz kendi cehenennemimizde
kendi yaralarına şarap döken
çok bilinmeyenli denklemin ( pi)çleriyiz
sen gidiyorsun mabedine
ben kendi ölümümü yazmalıyım
başka türlüsü haksızlıktır
tanrısı olduğum
şiirlerime

via vigilandum