Giyotin Şiiri - Mehmet Habip Güney

Giyotin sözlerinize eğik boynum. Allandı toprak gün sonunda. Yenildi şeytan tüyü, kokuşmuş, insandan bozma yürüyen pazarda.

Misafirperver kabuğum kırıldı. İçinde öldü papatya tarlası. Gidemedi ağlak yüzüm. Günah keçilerim çekildiler bir bir içime. Yüküm ağırlaştı.

Ey şiir! Hani nerede ilaçların? Bıkılmış, terk edilmiş, raflarda tozlanmış hepsi… Bedavaya satıyordum oysa duygularımı; alan olmadı.

Vurdu güneş tenime zorla. Kanatlarım kozamda kaldı. Yalanlar şarkı söylüyor huzurumda; karanlık geçmişime aydınlık kalem uçları.

Mehmet Habip Güney